ประดู่เป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่มีความสูงประมาณ10-25 เมตรผิวเปลือกลำต้นมีสีดำหรือเทาลำต้นเป็นพู
ไม่กลมแตกกิ่งก้านสาขากว้างมีเรือนยอดทึบแตกเป็นสะเก็ดร่องตื้นๆใบเป็นช่อแตกออกจากปลายกิ่งมีใบย่อยประกอบอยู่
ประมาณ 6-12 ใบ ลักษณะของใบเป็นรูปมนรีปลายใบแหลม โคนใบมน ขอบใบเรียบเป็นมันสีเขียว ใบมีขนาดยาวประมาณ
2-3 นิ้ว กว้างประมาณ 1-2 นิ้ว ออกดอกเป็นช่อออกตามปลายกิ่ง ดอกมีขนาดเล็กสีเหลือง ผลมีขนเล็ก ๆปกคลุมขนาดผลโต
ประมาณ 4-6 เซนติเมตร

คนไทยโบราณเชื่อว่า บ้านใดปลูกต้นประดู่ไว้ประจำบ้านจะทำให้เกิดพลังแห่งความยิ่งใหญ่เพราะ ประดู่ คือ ความพร้อม ความร่วมือ ร่วมใจสามัคคี มีพลังเป็ฯอันหนึ่งอันเดียวกัน นอกจากนี้ดอกของประดู่ยังมีลักษณะที่ระดมกันบานเต็มต้นดูลานตา ดังนั้นคนโบราณจึงได้เลือกเอาต้นประดู่เป็นไม้ประจำกอง กองทัพเรือ และคนไทยโบราณยังเชื่ออีกว่า ส่วนของแก่นไม้ยังใช้เป็นศิลปะการดนตรี ที่สำคัญของคนพื้นเมืองในสมัยโบราณอีกด้วย คือใช้ทำเป็นเครื่องเสียงพวกระนาด นั่นก็หมายถึง ความแข็งแกร่ง แข็งแรง

  กล้วยไม้
  คล้า
  ธรรมรักษา
  บัว
  บอนสี
  พุทธรักษา
  ลิ้นมังกร
  เงินไหลมา
  ใบละบาท
  เฟื้องฟ้า
  มรกตแดง
  ราชินีหินอ่อน
  ออมเงิน ออมทอง
  กระบองเพชร
  กุหลาบ
  โกสน
  ชวนชม
  ใบเงิน
  ใบทอง
  กวนอิมเงิน
  กวนอิมทอง
  เข็ม
  ใบนาค
  ประยงค์
  โป๊ยเซียน
  เพชรชมพู
  เพชรไพลิน
  เพชรสายรุ้ง
  พุด
  พู่ระหงส์
  มะลิ
  มงกุฎเพชร
  เล็บครุฑ
  สร้อยทอง
  หมากผู้หมากเมีย
  กัลปพฤกษ์
  แก้ว
  ข่อย
  ทรงบาดาล
  ฆนฑา
  พิกุลทอง
  โมก
  ราชพฤกษ์
  ลำดวน
  วาสนาราชินี
  วาสนาอธิษฐาน
  สุพรรณนิการ ์
  แสงจันทร์
  สนฉัตร
  หมากนวล
  กระดังงา
  ตะแบก
  ทองกวาว
  ทองหลาง
  ไทร
  บุนนาค
  ประดู่
  ปีป
  พญาสัตบรรณ
  พยุง
  พะยอม
  เลี่ยน
  ไผ่
  สักทอง
  สารภี