แมกโนเลียจีน ดอกดกหอมแรง

ไม้ในตระกูลแมกโนเลีย มีหลายสายพันธุ์ มีถิ่นกำเนิดจากหลายประเทศ แต่ละชนิดจะมีลักษณะดอกแตกต่างกัน มีหลายสีหลายรูปแบบ จะมีอย่างหนึ่งที่เหมือนกันคือ ดอกจะมีกลิ่นหอมเป็นเอกลักษณ์ หอมมากหรือหอมน้อยตามแต่สายพันธุ์ สำหรับ “แมกโน-เลียจีน” มีความเป็นพิเศษกว่าสายพันธุ์อื่น ได้แก่ กลีบดอกใกล้เคียงกับจำปี จำปา หรือ ดอกแก้วมหาวัน เพียงแต่ดอกจะมีขนาดใหญ่กว่าเยอะและเป็นไม้ติดดอกง่าย ดอกดกเต็มต้น มีกลิ่นหอมแรงมาก

แมกโนเลียจีน เป็นไม้ยืนต้น สูง 5-10 เมตร แตกกิ่งก้านจำนวนมาก เป็นพุ่มแน่น เปลือกต้นเรียบ สีเทา เนื้อไม้ค่อนข้างเหนียว ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับรูปรีแกมรูปขอบขนาน ปลายและโคนใบแหลม เนื้อใบหนา ผิวใบเรียบ ใบมีขนาดใหญ่ สีเขียวสด

ดอก ออกเป็นช่อตามซอกใบ แต่ละช่อประกอบด้วยดอกย่อย 1-3 ดอก กลีบดอกแยกเป็นอิสระกัน มีกลีบดอก 2 ชั้น ชั้นละ 5 กลีบ โดยกลีบชั้นนอกเป็นรูปรี มีขนาดใหญ่กว่ากลีบที่อยู่ชั้นในเห็นชัดเจน กลีบดอกเป็นสีขาวนวล โคนกลีบดอกจะมีสีน้ำตาลแต้มเป็นเส้นขึ้นระหว่างกลางกลีบดอกจนถึงปลายกลีบดอก เนื้อกลีบดอกหนาและแข็ง กลีบดอกชั้นในเป็นรูปรี สีขาวล้วน ใจกลางดอกมีเกสรจำนวนมากติดกันเป็นกลุ่มรูปเจดีย์ โผล่พ้นกลีบดอก เป็นสีเหลืองนวล ดอกเมื่อบานเต็มที่จะมีขนาดใหญ่มาก ดอกมีกลิ่นหอมแรง และบานได้นาน 2-3 วัน เวลามีดอกดกเต็มต้น และดอกบานพร้อมกันจะดูสวยงามและส่งกลิ่นหอมฟุ้งกระจายทั่วบริเวณใกล้เคียง เป็นที่ชื่นใจมาก

ผล เป็นรูปทรงกลม ติดเป็นช่อ แต่ละช่อประกอบด้วยผลไม่น้อยกว่า 10-30 ผล หนึ่งผลจะมีเมล็ด 1-4 เมล็ด ดอกออกเกือบทั้งปีหรือมีได้เรื่อยๆ ขยายพันธุ์ ด้วยเมล็ดและทาบกิ่ง ปัจจุบัน “แมกโนเลียจีน” มีต้นขาย ที่ตลาดนัดไม้ดอกไม้ประดับ สวนจตุจักร ทุกวันพุธ-พฤหัสฯ บริเวณโครงการ 21 แผง “คุณพร้อมพันธุ์” ราคาสอบถามกันเอง

การปลูกแมกโนเลียจีน เหมาะจะปลูกเป็นไม้ประดับในบริเวณบ้านด้านเหนือลม เติบโตได้ในดินทั่วไป เป็นไม้ ชอบแดด ไม่ชอบน้ำท่วมขังอย่างเด็ดขาด หลังปลูกในระยะแรก รดน้ำพอชุ่มทั้งเช้าและเย็น บำรุงปุ๋ยมูล สัตว์จำพวกขี้วัวหรือขี้ควายแห้งกลบฝังดินรอบโคนต้น 2 เดือนครั้ง สลับกับใส่ปุ๋ยบำรุงต้นสูตร 15-15-15 เดือนละครั้ง หลังปลูก 3 ปี หรือต้นสูง 3-4 เมตร สามารถปล่อยให้เทวดาเลี้ยงได้ เมื่อต้นสมบูรณ์เต็มที่จะมีดอกดก ดอกบานสะพรั่งพร้อมกันทั้งต้น ดูงดงามและส่งกลิ่นหอมให้ ลมพัดโชยเข้าบ้าน สร้างบรรยา-กาศเป็นธรรมชาติดีมากครับ.

ที่มาโดย นายเกษตร หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ